SARIKAYA  AİLESİ

                                Ev  Öğretmenizmiz  Betül

Biricik teyzesinin sarıp-sarmalayan, eğiten, öğreten, yoğun anlayış ve sabır içeren sonsuz sevgisiyle büyüyen, üç saat dahi kimselere emanet edemediğimiz Çınar'ımız için bir bakıcıya ihtiyacımız vardı. "Bakıcı" ifadesi bile itici geliyordu bize. Bakıcı dışında alternatifimiz var mı, araştırmaya başladık. Şanslıymışız ki dostlar arasında MATURE'yi bilenler varmış, önerdiler. MATURE ailesiyle tanışmışsanız, MATURE rehberliğinde çocuk yetiştiriyorsanız, onlarla herkesin tanışmasını istiyorsunuz zaten.

MATURE'de önce Semra Hanım'la tanıştık sonra Alev Hanım'la görüştük, öyle sanıyorum ki uzun yıllar görüşeceğiz. Alev Hanım ve Ali Bey bizi Betül öğretmenle tanıştırdı. Betül öğretmenin özellikle müzik geçmişi ilgimizi çekti önce, konuştukça Çınar için uygun bir öğretmen olduğuna karar verdik. Yanılmamışız, Çınar kısa sürede alıştı ve sevdi Betül öğretmenini. Henüz 1,5 yaşındaydı, çat pat konuşuyordu, önce "Pü" diye bahsetti öğretmeninden bize. "Pü", "Tebül" oldu, kısa süre sonra da "Betül".

Betül öğretmenle birlikte faaliyetler girdi hayatımıza: parmak boya ile resimler yapmak, oyun hamuru ile heykelcikler! yapmak çok hoşuna gitti Çınar'ın. En çok şarkıları sevdi. Her hangi bir dans gösterisini izlerken, dans etmeye, dans ederken müziğe söz eklemeye başladı: "aaava çicek açmış, yaz gelecek mi ..." Hayal gücünün, becerilerinin her geçen daha zenginleştiğini izleyebiliyorum, bunda oyunların katkısı yadsınamaz elbette.

Çınar yuvaya başladı, öğretmenimize veda ediyoruz. Çınar'ı gerçekten çok sevdiğini hissettiğimiz Betül Öğretmene teşekkür ediyoruz: Çınar'a ve bize öğrettikleri için. Çınar'ın kardeşi doğduğunda yine MATURE'nin rehberliğine başvuracağız. Kim bilir, yine yollarımız kesişir belki.

Sevgilerimizle,
Sarıkaya Ailesi
06 Mayıs 2008, İstanbul